در حالی که امسال در اکثر هفته ها پنج شنبه ها ادارات و بانک‌ها تعطیل بودن و ساعت کاری ایام هفته از 8 صبح تا 14 عصر بود

هر هفته پنج روز و هر روز 6 ساعت 

30 ساعت کار در هفته. 

من پرستار به عنوان یک شغل سخت و زیان آور باید هر روز سر کار حاضر شوم و حداقل ساعت کاری یک پرستار با بیش از 20 سال سابقه بیش از 36 ساعت در هفته هست.

وبرای پرستاران تازه کار بیش از 40 ساعت

به خاطر سختی کار بعد از گذشت چندین سال چند ساعت از ساعت کاری کم شده.

ولی باز هم شاهدیم که تو این ایام هر پرستار حداقل 6 تا 10 ساعت بیشتر از دیگر کارمندان مشغول کار هست

آیا این تبعیض نیست؟

مابه التفاوت این ساعت کی و کجا و چگونه محاسبه می‌گردد؟

جالب اینجا که ادارات دیگه معوقه که ندارن هیچ کلی امتیاز و رفاهیات هم دارن.

ما که مدتهاست از رفاهیات محرومیم

معوقه هم داریم

حق گلایه و شکایت هم نداریم (آخه خودمون انتخاب کردیم این شغل رو)

میانگین حقوق دریافتی هم چیزی حدود 15 تومن برای پرستاران تازه وارد در حدود 12 تومن.

حالا هفت ماه حق عمل عقب افتاده و چهار ماه اضافه کار اجباری عقب افتاده با مبلغ هر ساعت کمتر از 30 تومن.(هیچ پرداختی بر اساس فرمول جدید که وزارت خانه اعلام کرده تا کنون دریافت نشده)

حالا دم عید و تو ماه رمضان از اول بهمن وعده پرداخت حق عمل داده میشه و هر روز به فردا موکول می‌گردد.

حساب ها همه خالی.

اگه پول و اعتبار نیست چرا دیگر ارگان ها مثل ما نیستن

و اگر پول هست چرا پرستاران مثل دیگر ارگان ها نیستد؟

به خدا که معیشت پرستاران به گرو گرفته ‌شده و چیزی شبیه برده داری هست.

دولت اعلام میکنه درمان دهک های اول تا سوم رایگان و نیز افراد تحت پوشش هم رایگان

ولی حتی از پس پرداخت معوقات و احتیاجات اولیه ما هم موفق نبوده.

اگر این چنین پیش برود مطمئن باشین مردم عزیزمون تا چند وقت دیگه وقتی به مراکز درمانی مراجعه می کنند باید ساعت ها منتظر بمانند تا خدمتی دریافت کنند

چون پرستاری دیگر باقی نمیماند

• نویسنده : یزدفردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا